مدیریت گردشگری
مهدی کروبی؛ فاطمه یاوری گهر؛ سید مجتبی محمود زاده محمودزاده؛ نسیم محمدیان محمودجیق
چکیده
در سال‌های اخیر شاهد رواج استفاده‌ی برخی از مقصدهای گردشگری از برندها برای توصیف خود هستیم؛به‌طوری‌که،برندسازی ملی گردشگری/مقصد به یکی از مهم‌ترین کانون‌های توجه مطالعات بازاریابی گردشگری تبدیل شده است.ازسوی دیگر، توسعه‌ی گردشگری بیش از عوامل زمینه‌ای،در گرو سیاست‌گذاری است که به نوعی بر عزم دولت‌ها برای توسعه‌ی آن دلالت ...
بیشتر
در سال‌های اخیر شاهد رواج استفاده‌ی برخی از مقصدهای گردشگری از برندها برای توصیف خود هستیم؛به‌طوری‌که،برندسازی ملی گردشگری/مقصد به یکی از مهم‌ترین کانون‌های توجه مطالعات بازاریابی گردشگری تبدیل شده است.ازسوی دیگر، توسعه‌ی گردشگری بیش از عوامل زمینه‌ای،در گرو سیاست‌گذاری است که به نوعی بر عزم دولت‌ها برای توسعه‌ی آن دلالت دارد و در اسناد،قوانین و نظارت بر اجرای صحیح آنها منعکس میشود.پژوهش حاضر بهمنظور واکاوی رویکرد برندسازی در سیاستهای کلان گردشگری ایران طراحی شده است.این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و از لحاظ ماهیت دادهها کیفی است.پس از بررسی پیشینهی پژوهش،با استفاده از تحلیل مضمون به استخراج سیاستهای ناظر بر برندسازی ملی گردشگری در متن اسناد فرادستی و پایهی گردشگری پرداخته شد؛ 229کد اولیه،در قالب63 مضمون سازماندهنده،21 مضمون پایه و4مضمون فراگیر باعنوان(1)برندسازی ملی گردشگری،(2)عناصر،(3)آثار و(4)عوامل اثرگذارآن دستهبندی شدند.در پایان،شبکهی مضامین ترسیم شد.طبق یافتهها،نه تنها شاخصهای تخصصی برندسازی ملی گردشگری،بلکه شاخصهای بنیادین سیاست‌گذاری نیز در اسناد مورد بررسی نادیده گرفته شده است.
